Hargen en de Slaperdijk – een winterse wandeling door de polder

Gepubliceerd op 1 april 2025 om 06:00

Hargen is voor mij onlosmakelijk verbonden met het strand. Opgegroeid in Heerhugowaard was dit óns strand, de plek waar we zomers naartoe gingen. Maar vandaag ben ik hier niet voor de zee, maar om te wandelen. Leuk, want buiten het strand ken ik de omgeving eigenlijk nauwelijks. Tijd om daar verandering in te brengen!

 

gelopen op 17 februari 2025

Een frisse start

Vanaf het startpunt wandel ik een smalle straat in. De bomen zijn nog kaal, maar achter hun takken zie ik een overwegend blauwe lucht. Een welkom winterzonnetje schijnt op deze frisse februaridag. Helaas is ze niet genoeg om me warm te houden op deze wandeling, zal ik later merken.

Aan het einde van de weg beginnen de duinen, en ik snoep er een ministukje van mee. Tussen de kronkelige takken door ontdek ik een kleine kudde schapen, ook genietend van het zonnetje. Niet veel later voert mijn pad me alweer uit het duin, de polder in.

Ik volg de pijlen en twijfel even of ik wel goed loop, maar ja, de route stuurt me recht een hoge dijk op. Links heb ik uitzicht over de weides en de Hondsbossche Zeewering. De dijk waar ik op loop is een zogeheten slaperdijk: een reservedijk die vroeger moest voorkomen dat een doorbraak van de hoofddijk zou leiden tot een overstroming. Nu is die functie niet meer nodig, maar ooit was het hier een constante strijd tegen het water.

Rechts van mij strekt zich nog meer poldergebied uit, met lage weides en veel water. Ik passeer een kleine haven: jachthaven W.S.V. Hargervaart, gerund door vrijwilligers. Een paar boten dobberen in het water, terwijl andere op de kant overwinteren. Wat een grappig gezicht!

De dijk ligt beduidend hoger dan de omliggende polder, waardoor vogels soms verrassend dichtbij komen. Meeuwen vliegen op ooghoogte met me mee, kauwtjes scheren langs mijn voeten, en een torenvalk bidt niet ver boven mij. Ik grijp mijn kans en maak snel een foto. Wat een prachtige vogels. De valk besluit zijn prooi met rust te laten, en we vervolgen ieder onze weg.

 

Door de polder

Mijn pad over de dijk is zo'n twee kilometer lang. De wind is ijzig en sterk, waardoor het langer lijkt te duren. Gelukkig blijft het uitzicht indrukwekkend. Aan het eind van het dijkpad bereik ik de Hondsbossche Vaart, omzoomd door riet en met een paar mooie boerderijen in de verte.

De route volgt een stukje de vaart, steekt via een bruggetje over en draait dan weer terug langs het water en de dijk waar ik net nog bovenop liep. Nu loop ik beneden, en al snel laat het pad de dijkrand los en slingert het tussen de polderslootjes door. Na een tijdje verandert het in een smalle asfaltweg, een welkome afwisseling na het hobbelige gras van eerder. In een uitgestrekt weiland staat een enkele boom, helemaal scheefgegroeid door de altijd aanwezige wind.

Even verderop rust een groep ganzen in het gras. Plots vliegen ze luid gakkend op. Verder op hun doortocht? Op zoek naar een ander weiland? Ik weet het niet, maar de bosrand van de Schoorlse Duinen op de achtergrond maakt het tafereel compleet.

 

Nieuwsgierige toeschouwers

Terwijl ik verder loop, merk ik dat ik word gadegeslagen. Een kudde schapen houdt me nieuwsgierig in de gaten. Wanneer ik bij hun weiland aankom, blijf ik even stilstaan (nu snap ik waarom mijn wandelingen zo lang duren, haha) en begin tegen ze te praten. Tot mijn plezier komen ze direct naar me toe gewandeld. Wat een dotjes!

Langzaam wandel ik de polder uit en de bewoonde wereld weer in. Aan de noordwestkant van het dorp loopt een mooi wandelpad, ideaal voor hondenuitlaters, maar ook een fijne plek om mijn wandeling af te sluiten.

In dit laatste stukje park is de vegetatie afwisselender dan op de rest van de route: verschillende bomen, struiken en grassen wisselen elkaar af. In het vroege voorjaar zullen hier ongetwijfeld veel bloemen bloeien, maar nu is het daar nog net iets te vroeg voor.

Mijn oordeel

⭐️⭐️⭐️⭐️☆

 

Ik twijfelde tussen drie of vier sterren. De route is een tikje eentonig, maar ik zou hem graag nog eens lopen in een ander seizoen. Bovendien had ik het vandaag net iets te koud, wat mijn ervaring natuurlijk ook beïnvloedde. Daarom toch vier sterren.

 

Informatie:

Startpunt: Hargen-Groet

Route: Oranje route

App code: 29856

Lengte: 6,91 km

Soort paden: Voornamelijk gras, met stukken asfalt en fijn grindpad

Geschikt voor honden: Nee, honden zijn op deze route verboden

Horeca: Je wandelt langs restaurant De Bokkesprong en restaurant Duingroet bij het startpunt. Verderop in het dorp zijn nog andere opties.

Parkeren: Gratis bij het startpunt

OV: Bushalte De Bokkesprong op 4 minuten lopen of bushalte Herenweg/Dokterspost direct naast het startpunt (buurtbus).

Reactie plaatsen

Reacties

Marianne Polder
een maand geleden

Mooi verhaal, je wandelt echt met je mee. Prachtige foto's, vooral dat valkje!!

Kimberly Janse
een maand geleden

Wat een leuke blog! De foto's zijn ook supermooi !