Op een regenachtige maandag, stap ik in de middag tóch in de auto voor een wandeling. Het zou na een natte ochtend nu min of meer droog moeten blijven, dus we wagen het er op. Het startpunt ligt op bekend terrein, namelijk achter ontmoetingscentrum De Rietschoot in Koedijk. Ik heb een aantal jaar bij Popkoor Prestige gezongen, en dit was ons thuishonk! Maar dit keer ga ik de andere kant op: de weilanden in, richting het Geestmerambacht.
Het eerste stuk van de route is een losloopgebied voor honden, omringd door hekken. Het gras staat hoog buiten de paden, en er groeit een grote verscheidenheid aan planten. Langs het hek staan verschillende kunstwerken, een leuke verrassing! Een haasje, een boomschijf die me eraan herinnert om mijn zintuigen te gebruiken, en mijn favoriet: een fiets die prachtig is versierd met bloemen.
Na het losloopgebied sla ik rechtsaf en volg ik de rand van het Geestmerambacht. Dit deel is wat minder interessant, dus ik stop mijn camera weg als een regenbui opsteekt. Onderweg spot ik nog wat laat rijpe bramen. Ik laat ze hangen voor de vogels. Even later sla ik weer rechtsaf en kom ik in een prachtig aangelegde wilde weide met een slingerend pad erdoor. Ik kan me voorstellen hoe het hier in de lente en zomer gonst van de insecten, met volop bloeiende bloemen. Ik sla linksaf en wandel over een brede grasstrook langs het water. Rechts staan statige hoge bomen, links een veld vol kolen en onder mijn voeten een kleurrijk tapijt van herfstblaadjes.
Daarna bereik ik het Molentochtpad, een veelgebruikt fiets- en wandelpad door de wijk Daalmeer. Het is fijn dat er een brede stoep naast het fietspad ligt; ik kan rustig doorlopen zonder me druk te maken om het fietsverkeer. Auto’s komen hier niet. Het pad slingert langs het water van de Molentocht, en via bruggetjes kun je zo de wijken in.
Ik blijf echter het pad volgen en geniet van de prachtige bomen die in volle herfsttooi staan. Bij een van de mooiste bomen ga ik even het bruggetje over om een foto te maken. Terug op de ‘route’ merk ik al snel dat ik geen pijltjes meer zie... En ja hoor, ik ben verkeerd gelopen! Blijkbaar moest ik ook écht het bruggetje over dat ik juist voor de foto nam. Ach ja, zo mooi waren die bomen dus!
Ik pik de route weer op en steek met de brug het water over. Een klein stukje door een rustige woonwijk volgt, met groene tuinen en mooie huizen. Ik kom een kat tegen die zich even laat aanhalen, en verderop ontdek ik prachtige paddenstoelen op een boomstam. Terwijl ik foto's maak, passeert een vrouw met haar hond. “Wat een bijzonder gezicht, hè,” zegt ze glimlachend. Fijn om iemand te treffen die dit moois ook opmerkt.
Via de woonwijk kom ik bij de Oudieplas en wandel ik langs het water en door het park. Ik zie een aantrekkelijk pad, maar helaas, mijn route loopt er niet overheen. Wel zie ik een andere kleur pijl die kant op wijzen. Ik kom de route vanzelf een keer tegen!
Ik pauzeer even op een bankje en spot een grote zilverreiger verderop in de boom. Er loopt een mevrouw langs, en we maken een praatje over de reiger en de andere vogels om ons heen. Dan zet ik mijn tocht voort, richting de Kanaaldijk. Links van mij ligt het kanaal, rechts een rij huizen die variëren van knus en lieflijk tot imposant en indrukwekkend. Dit deel van de route is wel wat drukker met verkeer en de stoep is smal, dus het vraagt wat oplettendheid. Toch kijk ik mijn ogen uit naar de tuinen en gluur ik nieuwsgierig naar binnen. De oordopjes die ik had meegenomen blijven in mijn zak, het autogeluid stoort me niet genoeg om ze te gebruiken. De camera blijft ook in de houder; ik voel me bezwaard foto’s te maken van de tuinen of de huisjes en door de autoweg is de rest van het uitzicht niet zo fotowaardig.
Ik loop langs molen De Gouden Engel, waar je ook een molenwinkel vindt. In De Molenschuur kun je terecht voor lekkers, maar helaas niet op maandag. Ik vervolg mijn pad langs het kanaal en spot rechts het bijzondere houten kerkje met de open klokkentoren. Een mooie plek voor een laatste foto.
Het laatste stukje brengt me door een woonwijk, tot ik plots weer voor de deur van De Rietschoot sta, mijn start- en eindpunt.
Mijn oordeel
⭐️⭐️⭐️✩✩
Een fijne route, maar niet heel spannend. Sommige stukken zijn verrassend mooi, zoals de parkjes en het losloopgebied, maar andere delen voelen wat saai en druk aan door het fiets- en autoverkeer. Toch heb je onderweg altijd iets te zien en te beleven.
Informatie:
Startpunt: Koedijk
Route naam: Blauwe route
App code: 29778
Lengte: 6.76 km
Soort paden: Afwisselend verharde en onverharde paden, en grasstroken. Minder geschikt voor bijvoorbeeld wandelwagens.
Geschikt voor honden: Door het smalle trottoir langs de kanaaldijk niet ideaal voor honden.
Horeca: Bij de Molenschuur kun je overdag terecht voor een hapje of drankje, behalve op maandag en dinsdag
Parkeren: Gratis parkeren achter De Rietschoot of in de omliggende straten.
OV: Bushalte Rietschoot direct bij het startpunt.
Reactie plaatsen
Reacties
Oh wat leuk. De foto's zijn erg mooi. En Koedijk ken ik natuurlijk een beetje. Zou er graag weer eens heen gaan maar of de "family" dat nog eens wil? Ik in ieder geval wel🤩