Soms heb je behoefte aan een frisse neus, maar geen tijd, zin of behoefte aan een lange wandeling. Een kort rondje dat toch al je wensen afvinkt, is dan ideaal. Deze route is voor mij zo’n perfect ommetje. Bos, open velden, duin, water en slingerpaadjes: het heeft alles voor een heerlijke korte wandeling.
Vandaag heb ik weinig tijd én niet zoveel zin. en vertrek eigenlijk wat te laat. De zon gaat al zo veel vroeger onder. Ik heb een klein uurtje! Normaal is dat ruim voldoende voor een wandeling van 3,2 kilometer, maar sinds ik ben gaan bloggen, duren mijn wandelingen veel langer. Ik blijf vaak stilstaan, letterlijk en figuurlijk, om foto’s te maken en mijn omgeving bewuster te ervaren. Dat maakt wandelen nóg leuker, maar ook tijdrovender. Dus… ik moet een beetje doorlopen.
Bij het startpunt aan de Noorderstraat in Bakkum blijkt een deel van het parkeerterrein afgesloten vanwege bouwwerkzaamheden. Gelukkig kan ik er wel gewoon parkeren. Zodra ik aan mijn route begin, blijkt het begin ook afgezet met hoge hekken. Ik kan er niet langs, en het lijkt me dat de hekken er niet voor niets staan. Ik heb geen tijd om naar een ander startpunt te rijden... wat te doen? Ik bekijk de route goed via de app en besluit het erop te wagen om de route in omgekeerde richting te lopen. Op de kaart zie ik dat de route bijna een achtje vormt, en ik hoop op een creatieve manier toch de route te kunnen lopen. Desnoods loop ik over hetzelfde pad weer terug, mocht ik niet verder kunnen.
Vanaf het startpunt sla ik linksaf langs een charmante boerderij en daarna rechtsaf het bos in. De grond is bezaaid met oranje herfstbladeren; wat een prachtig gezicht. Hier en daar glinstert het gouden licht tussen de bomen door. Het is echt een sprookjesachtige sfeer.
Het bos maakt plaats voor open weilanden, waar de bomenrij aan de overkant prachtig wordt verlicht door de ondergaande zon.
Het pad voert me verder langs een slootje, waar eenden rustig ronddobberen. Paddenstoelen staan overal langs de route, vaak met kleine hapjes eruit—duidelijk geliefd bij de bosbewoners.
Laat op pad gaan heeft één groot voordeel: de zonsondergang. Op een prachtige namiddag zoals deze is dat pure magie. De zonnestralen priemen door het bladerdak en zetten de nog aanwezige blaadjes in vuur en vlam, alsof ze kleine gouden lampjes zijn.
Ik bereik ondertussen het verste punt van de route. Op de kaart zag ik dat het pad langs een open plek met een watertje loopt. Terwijl ik verder wandel, openbaart het landschap zich stukje bij beetje. Door de steeds dunner wordende bomen vang ik een glimp op van de vlakte. De ondergaande zon laat het landschap stralen, en dan zie ik plots, tussen de bomen, een Schotse hooglander! Haar oranje vacht gloeit in het gouden licht. Wat een prachtig dier!
Via de app ontdek ik dat ik mijn route kan uitbreiden naar de ‘wei van Brasser’. Ik zie dat ze met z’n vieren zijn. Twee staan verder weg te grazen en twee staan dichter langs het pad. Dankzij mijn telelens kan ik ze rustig fotograferen zonder ze te storen. De kalmte die ze uitstralen werkt aanstekelijk en ik word helemaal zen.
Ook de lucht is betoverend. Het is praktisch windstil, waardoor de witte vliegtuigstrepen lang zichtbaar blijven en bijzondere patronen vormen.
Ik maak wat foto’s, en blijf daarna een tijdje staan kijken naar deze dieren. Hun kalmte werkt aanstekelijk. Ze lijken volledig in harmonie met hun omgeving en hebben zonder twijfel de mooiste plek van het bos uitgekozen voor deze avond.
Ik sta zo te genieten, dat ik vergeet dat ik eigenlijk haast heb.De zon is inmiddels bijna onder, en in het Noordhollands Duinreservaat mag je alleen wandelen tussen zonsopgang en zonsondergang. Snel ga ik op weg naar de parkeerplaats. Na een laatste foto van het mooie meertje, ga ik in dubbel tempo terug richting de auto
Op de terugweg kom ik op het laatste stuk ook weer een afzetting van de route tegen, maar door de vorm van de route kan ik makkelijk oversteken naar het pad van de heenweg. Ik heb uiteindelijk geen last gehad van de afgesloten delen.
Terwijl de laatste zonnestralen de bomen raken, bereik ik mijn auto. Ik heb het gehaald! Wat ben ik blij dat ik toch ben gegaan ondanks de beperkte tijd en mijn gebrek aan zin. Anders had ik al dit moois gemist.
Deze wandeling liep ik op 4 november. Dat is alweer even geleden, maar ik wilde jullie deze wandeling niet onthouden!
Mijn oordeel
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Een korte route met verrassend veel afwisseling, zeker als je de ‘wei van Brasser’ meepakt. De hooglanders zijn de kers op de taart, maar zelfs zonder hen is deze route een aanrader.
Informatie:
Startpunt: Noorderstraat, Bakkum
Route naam: Zeeveldpad (gele driehoekjes)
App code: 16956
Lengte: 3,2 km
Soort paden: Goed begaanbare onverharde paden
Geschikt voor honden: Ja, leuk rondje om met de hond te lopen. In het Noordhollands Duinreservaat van PWN moeten honden wel aangelijnd blijven.
Parkeren: Gratis bij het startpunt.
OV: Bushalte Noorderstraat op 7 minuten lopen, goed bereikbaar vanaf treinstation Castricum.
Reactie plaatsen
Reacties
En alweer zoveel prachtigs... zo mooi in dat late zonlicht. Hopelijk trekt het weer snel weer aan of misschien een laagje sneeuw/vorst voor weer nieuwe " frisse " foto's.
Ja, was echt genieten toen! Hoop zeker dat het nog even mooi winters wordt hier!
Leuk weer!!! En wat een mooie foto's. Echt een genietwandeling. Deels hebben Gerrie en ik die dus toevallig ook gelopen.
xxx
Hée, wat een toeval! Ja, echt een mooi gebied, heel geschikt voor een gezellig rondje :)