Ik parkeer mijn auto op de kleine parkeerplaats aan de Abdijlaan. Het pleintje oogt bescheiden, maar wordt sfeervol opgeluisterd door een bijzondere waterpomp. Dit is een replica van de laatste dorpspomp van Egmond, die tot 1927 verderop aan de Abdijlaan stond. Een mooi detail om deze historische wandeling mee te beginnen.
Ik volg de rode pijltjes en loop de Abdijlaan in. Op de stoep liggen tegels met voetafdrukken. Een snelle Google-zoekopdracht leert me dat deze zijn gemaakt door kinderen van een plaatselijke basisschool. Ze markeren een deel van het Monnikenpad, de route die ik vandaag wandel. Deze historische wandelroute verbindt de drie Egmonden: Egmond-Binnen, Egmond aan den Hoef en Egmond aan Zee.
De eerste bezienswaardigheden laten niet lang op zich wachten. Ik passeer de begraafplaats achter de Egmondse Abdij en loop verder naar een informatiebord over het Monnikenpad. Hier begint mijn tocht pas echt.
Over de strandwal
Het eerste klauterhekje in een reeks dient zich al snel aan. Ik klim eroverheen en vervolg mijn weg over een oude strandwal. Rechts van mij een rietkraag en een bevroren vaart, links strekt zich een leeg grasland uit. Het is stil en open; de enige geluiden komen van de vogels om me heen. Af en toe schiet er een eend verschrikt op uit het riet. Mensen kom ik niet tegen.
Het is een frisse maar zonnige winterdag. Bevroren dauw glinstert nog op plekken die de zon niet heeft bereikt. Op sommige stukken is de vaart bedekt met een laagje ijs, wat het landschap een serene winterse sfeer geeft.
Terwijl ik verder loop, schiet er plots een zwerm spreeuwen uit het gras omhoog. Ze vliegen sierlijk een stukje verder, maar strijken precies neer in de richting waar ik ook heen moet. Telkens als ik dichterbij kom, vliegen ze weer op om verderop te landen. Dit spelletje herhalen we een paar keer, en ik voel me bijna schuldig dat ik hun rust verstoor. Uiteindelijk snappen ze dat ze beter een plek kunnen kiezen die wat verder van het pad ligt, en kan ik verder zonder ze lastig te vallen.
Ik kijk om en zie de massieve Abdij van Egmond tussen de kale winterbomen oprijzen. Wat een mooi gezicht! Het Monnikenpad kun je trouwens gemakkelijk uitbreiden door een bezoek te brengen aan de abdijwinkel of de abdijtuin. Omdat het maandag is, en de winkel gesloten, heb ik dit niet gedaan.
Naar de duinen
Aan het einde van de strandwal kom ik uit bij de Heilooër Zeeweg, een drukke autoweg met een afgescheiden fietspad. Even denk ik dat ik dit lange stuk langs het fietspad moet lopen, maar gelukkig buigt mijn route al snel af naar een smal bospaadje. Ondanks het geluid van de voorbijrazende auto’s, loopt dit toch wat aangenamer. In de lente, met frisse groene bladeren, zal het hier vast nog mooier zijn. Aan het eind van dit deel, wat echt het enige minpunt is aan deze route, zie ik in de verte opeens de duinen opdoemen.
Ik loop verder langs een manege en een Stayokay, en steek over naar een weg waarvan ik weet dat die me uiteindelijk het duingebied in leidt. Deze weg komt namelijk uit bij Startpunt de Bleek, waar één van mijn favoriete wandelroutes start! Nu al zin om die route weer eens te wandelen om over te kunnen bloggen. Maar nu eerst verder over deze route.
Ontmoeting met Schotse Hooglanders
Bij het betreden van de duinen krijg ik direct een verrassing: twee imposante Schotse Hooglanders staan vredig te grazen. De een staat iets verderop, terwijl de ander recht langs het pad staat. Voorzichtig wijk ik uit door een stukje door het gras te lopen, zodat ik hem met voldoende afstand kan passeren. Hoewel hij kalm lijkt en rustig herkauwt, blijf ik voorzichtig. Het zijn en blijven wilde dieren. Daarnaast wil ik hem natuurlijk niet storen. Even blijf ik staan om te genieten van dit bijzondere moment. Ik maak snel een foto en bedank het dier (ja, ik praat tegen de dieren die ik onderweg tegenkom, haha!). Daarna wandel ik verder door het duinlandschap.
Pauze en winterse stilte
Na een tijdje vind ik een bankje in de zon. Ik pauzeer kort en geniet van de rust. De zon is weliswaar niet warm genoeg om me echt op te warmen, maar een slok hete thee uit mijn thermos doet wonderen. Toch begin ik snel af te koelen, dus eet ik snel mijn boterham en vervolg mijn pad. Het landschap opent zich, en ik loop langs een veld met golvend gras. De wind laat de halmen bewegen alsof het een groene zee is.
Verderop zie ik hoefsporen en mesthopen, een teken dat er nog meer grote grazers in de buurt zijn. Ik passeer een klein meertje, waarvan een deel nog bevroren is. Het lage winterlicht maakt het uitzicht bijna sprookjesachtig.
Terug richting de Abdijlaan
Ik vervolg mijn weg door het rustige, grassige duinlandschap. Nog steeds kom ik nauwelijks andere wandelaars tegen. De doorkijkjes naar verborgen meertjes en de zachte gouden gloed van het winterlicht maken dit stuk van de route adembenemend.
Aan het einde van de duinen bereik ik restaurant Nieuw Westert. Hoewel het er knus en gezellig uitziet, loop ik verder langs de Adelbertusakker, een historische plek waar volgens de legende een geneeskrachtige bron ligt. Je kunt hier ook een kijkje nemen in de prachtige tuin.
Wanneer ik weer de stoeptegels met voetafdrukken zie, weet ik dat ik bijna terug ben. Nog een paar minuten, en ik sta weer op het pleintje bij de replica van de dorpspomp.
Mijn oordeel
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Een prachtige route! De combinatie van geschiedenis, natuur en afwisselend landschap maakt deze wandeling een echte aanrader. Vooral het duingebied was magisch in het lage winterlicht. Ik ben benieuwd hoe deze route eruitziet in andere seizoenen, bijvoorbeeld in het voorjaar, als de bollenvelden in bloei staan.
Informatie:
Startpunt: Abdijlaan, Egmond
Route: Rode route
App code: 402
Lengte: 8,56 km
Soort paden: Afwisselend – dijkpaden, duinen, bospaden en verharde wegen. Let op: er zijn een paar hekjes waar je overheen moet onderweg.
Geschikt voor honden: Nee, honden zijn op deze route verboden
Horeca: Bij het startpunt zit koffietentje Koffie & Magie. Onderweg wandel je langs restaurant Zorgeloos en richting het eind vind je nog restaurant Nieuw Westert
Parkeren: Gratis bij het startpunt of in de omgeving
OV: Bushalte Kerkelaan op 8 minuten wandelen van het startpunt.
Reactie plaatsen
Reacties
Superleuk weer, zo'n leuk verslag en zo'n mooie foto's, je krijgt er zin van!
Dankjewel!