Rust, ruimte en schattige schaapjes - de polder bij de Rijp

Gepubliceerd op 13 januari 2025 om 08:00

Wind in de haren, frisse wangen, rust om je heen en lange rechte paden - perfecte ingrediënten om je hoofd leeg te wandelen. Op deze grijze maandag in november rijd ik met mijn autootje naar De Rijp, waar ik de Walvisroute ga lopen. Mijn startpunt is een Toeristisch Overstappunt (TOP). Dit zijn knooppunten met goede parkeergelegenheid en informatie over wandel-, fiets- en soms zelfs vaarroutes. Een handige informatiepaal biedt tips over wat er in de omgeving te doen is, zoals restaurants, musea, rustpunten en overnachtingsmogelijkheden. Wat een geweldig initiatief!

Vanaf het startpunt kan ik twee kanten op: een bruggetje over of terug over de parkeerplaats. Ik kies voor het laatste en loop in de richting waar ik vandaan kom. Al snel sla ik rechtsaf de Rechtestraat in – een typisch dorpse straat met een smalle weg zonder stoep. Het is een belangrijke verkeersader in het dorp, maar gelukkig is er altijd genoeg ruimte om aan de kant te gaan als er auto's of fietsers passeren. Terwijl ik loop, geniet ik van de charmante huizen en ik vermaak me prima.

Aan het einde van de weg voert een brug me omhoog naar de Westdijk. Vanaf daar wandel ik de polder in, over een lange, rechte weg. Hoewel ik op het fietspad loop, stap ik even de helemaal lege weg op om een foto te maken – de zon verlicht prachtig de bomen die hun laatste bladeren nog vasthouden. Het is een schitterend gezicht!

Hoewel het zonnetje af en toe doorbreekt, is het geen typische mooie dag. Ik kom slechts één groepje fietsers tegen. In de zomer zal het hier waarschijnlijk een stuk drukker zijn. Een van de voordelen van wandelen in de winter! Na een tijdje wijst de route mij naar rechts, een smaller polderweggetje in, wederom omzoomd door hoge bomen. Vanaf waar ik sta, kan ik het einde van de weg niet zien – zo lang is die! Mijn wandelapp laat zien dat ik deze weg gewoon kan blijven volgen. Perfect om mijn gedachten op nul te zetten en lekker door te stappen.

Ondanks dat het een lange rechte weg is, is het nooit saai. Er is steeds vanalles te zien.
Aan de rechterkant heb ik bijvoorbeeld een prachtig uitzicht op het dorp. De houten huisjes, zo typerend voor deze streek, vallen zelfs vanuit de verte op.

Ik kom een weiland met schapen tegen. Ze staan tevreden te grazen in het sporadische zonnetje en deze gezelligerds kijken me nieuwsgierig na als ik voorbij loop.

Op den duur kruist mijn weg een drukke autoweg, maar gelukkig hoef ik die niet over te steken. Er is een smal tunneltje gemaakt waar slechts één auto tegelijk doorheen past. Een stoplicht bij de ingang zorgt voor een veilige doorgang, want je kunt niet zien of er aan de andere kant van de tunnel iets aankomt. Wanneer ik groen licht krijg, loop ik door de tunnel naar de overkant. 

Terwijl ik verder loop, hoor ik een lawaai aanzwellen. Ik kan het eerst niet plaatsen, maar wanneer ik dichterbij kom, zie ik dat het weiland helemaal vol zit met krijsende meeuwen! Op de foto komt het natuurlijk niet echt over, maar geloof me, het waren er ongelooflijk veel. En een lawaai dat ze maken!

Ik bereik een kruispunt en sla rechtsaf, richting de Westdijk en het dorp. Op dit stuk heb ik de wind flink tegen. Mijn oren beginnen zeer te doen van de koude lucht, dus ik zet mijn oordopjes in als bescherming. Dat helpt!

Eenmaal op de Westdijk geniet ik van het uitzicht: aan de ene kant de Beemsterringvaart en het dorp, en aan de andere kant het polderlandschap waar ik net doorheen liep. Ik zie een paar boerderijen, en bij eentje staan de schattigste schaapjes die ik ooit heb gezien! Terwijl ik foto’s maak, stopt een auto. De bestuurder draait haar raampje open en vraagt met een glimlach: ‘Maak je foto’s van de schapen?’ ‘Ja, ze zijn zó leuk!’ antwoord ik enthousiast. Trots vertelt ze dat de schapen van haar zijn. Thuis zoek ik ze op: het is een Zwitsers ras, de Walliser Schwarznase. Zijn het geen plaatjes?

Het laatste stuk van de wandeling voert me terug het dorp in. Ik geniet van de charmante huizen langs het water, de vele bruggetjes en de doorkijkjes. De Rijp is een prachtig waterdorp met een unieke sfeer.

Mijn oordeel

⭐️⭐️⭐️⭐️☆

Een fijne doorstapwandeling door het rustige polderlandschap, waarbij er altijd wat te zien is. Perfect wanneer je je hoofd even leeg wil maken.



Informatie:

Startpunt: De Rijp 

Route: Walvisroute (rode pijlen)

App code: 21256

Lengte: 7,93 km

Soort paden: Volledig verhard (klinkers en asfalt)

Geschikt voor honden: Nee, je loopt altijd over de weg of het fietspad.

Horeca: Direct langs de route vind je onder andere Restaurant Oudejans, Bij Ernst en Het wapen van Munster. Bekijk ook de informatiezuil bij het startpunt voor meer opties in het dorp en de omgeving

Parkeren: Gratis bij het startpunt

OV: Bushalte Wollandje direct bij het startpunt

Reactie plaatsen

Reacties

Marianne Polder
3 maanden geleden

Erg leuk weer, je beschrijft het zo levendig dat je als het ware naast je loopt. En echt weer zúlke mooie foto's! Leuk over die schaapjes, ze zijn echt supercute 😍 Liefs!